Maart 2012 : Reis met VTB naar Myanmar,
het vroegere Birma
"In de schaduw van de gouden pagodes"
De Unie van Myanmar is de naam die in 1989 door de militaire regering werd gegeven aan Birma, of Burma, de engelstalige benaming gegeven door, en
nog gebruikt door de Britten en door tegenstanders van het regime.
Buurlanden zijn Bangladesh, China, India, Laos
en Thailand.
De totale oppervlakte is 678.000 km². Er zijn circa
50 mln inwoners.
De vroegere hoofdstad Rangoon wordt nu Yangon genoemd.
Maar de officiële hoofdstad werd verplaatst naar het verlaten bergachtige Pyinmana, bijna driehonderd kilometer landinwaarts.
Een uitgebreid overzicht van de 3000 jaar oude geschiedenis van Birma, is te vinden op o.m. volgende websites :
Geschiedenis van Myanmar Dag 1, zaterdag 3 maart om 8u met de trein in Brugge vertrokken, en ongeveer 16 uur later, dag 2, aangekomen in Yangon, waar het 8u was (5u30 tijdsverschil).
De immigratieformaliteiten verliepen bijzonder traag.
Tijdens de transfer naar ons hotel kunnen we onze eerste indrukken van de stad opdoen.
Hoewel Yangon 4,5 miljoen inwoners telt, doet de stad heel provinciaal aan.
Hoogbouw is er nog beperkt, hoewel steeds meer hoteltorens gebouwd worden.
De straten zijn breed en goed aangelegd en meestal omzoomd met bomen.
Er zijn veel parken en meren.
De mannen dragen allen een longyi, een lang kledingstuk vanaf het middel in eenvoudige indigo. Het knopen ervan vraagt toch wel wat oefening.
Hoogbouw is er nog beperkt, hoewel steeds meer hoteltorens gebouwd worden.
De straten zijn breed en goed aangelegd en meestal omzoomd met bomen.
Er zijn veel parken en meren.
De mannen dragen allen een longyi, een lang kledingstuk vanaf het middel in eenvoudige indigo. Het knopen ervan vraagt toch wel wat oefening.
Zicht op de Schwedagon pagode |
Zicht vanuit mijn kamer. |
De "Karaweik", een betonnen replica van een koninklijke boot, in de vorm van een vogel uit de Indiase mythologie, nu een restaurant. |
Bogyoke Aung San-markt,
gevestigd in een overdekt marktgebouw uit 1926, soms nog Scott Market genoemd naar een oud-burgemeester.
In de honderden winkeltjes vindt men alles, kledij (vooral longy's) handwerkartikelen, marionetten, lakwerk, borduurwerk, sieraden, muziekinstrumenten. Ik koop er een paar linnen bloesjes.
De pagode werd in 1948 tijdens een bombardement op de scheepswerven verwoest. In de puinen vond men een gouden miniatuurstoepa met een haar van Boeddha en een schat aan zilveren beelden.
De pagode werd na de oorlog herbouwd maar het interieur bleef hol. Er loopt een gang met mozaïek en spiegelglas-muren.
Iedereen loopt blootvoets, zoals in alle heiligdommen gebruikelijk is. |
Intussen zijn we doodmoe, mede door het warme weer (zo'n 30 °C) en na een lekker diner in het hotel, vroeg naar bed.
Dag 3, maandagmorgen 5 maart, zijn we om 9u30 reeds terug op stap, een bezoek aan het oude stadscentrum, in het zuiden van de stad, waar de Sule Pagode omringd is met overblijfselen uit de koloniale tijd.
Het nieuwe stadhuis ligt naast de Sule pagode. |
De Sule pagode zou all meer dan 2000 jaar geleden gebouwd zijn door de Mon (de Mon behoorden samen met de Pyu tot de oudste bewoners van Birma) maar werd herhaaldelijk herbouwd. De stoepa zou (eveneens) een haar van Boeddha bevatten die door boeddhistische monikken uit India of Sri Lanka zou zijn meegebracht.
De "hti" (de parasolachtige top van een stoepa) is bijzonder indrukwekkend
In deze "heilige eend" worden de offergaven naar de stoepa gebracht. |
Een katholieke kerk in de buurt van de Sule pagode. |
Langs Strand Road zijn er toch enkele ex-koloniale gebouwen behouden,
of in eer hersteld
Na de middag bezoeken we eerst de
Schwedagon pagoda
de grootste bezienswaardigheid van Birma en Yangon, en éen van de belangrijkste boeddhistische bedevaartplaatsen ter wereld.
Schwedagon pagoda
de grootste bezienswaardigheid van Birma en Yangon, en éen van de belangrijkste boeddhistische bedevaartplaatsen ter wereld.
Deze pagode is 98 meter hoog en bedekt met 50.000 kilo bladgoud en duizenden kostbare edelstenen.
In de pagode "zouden" acht haren van de laatste Boeddha bewaard zijn.
Met de bouw van de pagode werd begonnen in de 5e eeuw v.Chr. Het werd vaak zwaar beschadigd door aardbevingen, maar telkens weer herbouwd - een volgende versie door talrijke goud- en juwelengiften telkens groter en prachtiger dan de voorgaande.
Rond de pagode is een paviljoen met tientallen kleinere pagodes, tempels en beelden ontstaan. Ook de kleinere pagodes werden steeds mooier als ze na een aardbeving moesten worden herbouwd.
Langs de trappen van de vier toegangen (4 windstreken) staan stalletjes met offergaven, maar ook souvenirs en speelgoed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten